Η Ελλη

Μια ολοκληρη αναρτηση για μια φωτογραφια.
Η Ελλη ειχε πανεμορφα πρασινα ματια.Στο  παρτι γεννεθλιων μου προτιμησε τον καλυτερο μου φιλο εναν Βέλγο που εμενε δυο σπιτια πιο περα. Μισο αιωνα μετα δεν το εχω ξεπερασει

Τι θυμαμαι.
Το λεπροκομειο στις οχθες του ποταμου.Παντα το φοβομουν οταν περνουσαμε με το αυτοκινητο ψηλα πανω απο τον δρομο.
Την μητερα μου που φιλτραριζε  το νερο μεσα απο μπαμπακι και μετα το εβραζε.
Το κινινο που περναμε προληπτικα για τη μαλαρια.
Τη μυρωδια του καμενου χορτου.
Το φοβο για τα φιδια.
Το μπανιο σε πισινες (δεν θυμαμαι να υπηρχαν Κογκολεζοι εκει).Το τενις που επαιζαν ολοι οι Ευρωπαιοι σε μεγαλα κεντρα αναψυχης.Ποσο πιο καλος ηταν ο ντοπιος δασκαλος στο τενις απο τους λευκους  παρ ολο που δεν εβλεπες μαυρους να παιζουν.
Το τρεξιμο πισω απο φορτηγα που μετεφεραν σακια με αλευρι μπας και παρουμε δωροδοκοντας τον οδηγο κανενα σακι, να δουλεψει ο φουρνος οταν υπηρχε ελλειψη σε καποια φαση. Τη μυρωδια της μπυρας σε ενα εργοστασιο που ειχαμε παει με τον πατερα μου.
Τηλεοραση δεν υπηρχε.Τηλεφωνο περιμενες ωρες να πιασεις γραμμη με Ελλαδα στο ταχυδρομειο.